هزینه یابی هدف

هزینه یابی هدف

هزینه یابی هدف (Target Costing) روشی بازارگرا برای مدیریت بهای تمام شده محصولات است که در ابتدای چرخه عمر محصول (مرحله طراحی) اجرا می شود تا سودآوری محصولات را به حداکثر برساند.

c=p-q

c: هزینه هدف

p: قیمت بازار

q: سود هدف

 مراحل تعیین قیمت و بهای تمام شده محصول (هزینه یابی سنتی):

1. تعیین ویژگی ها و مشخصات محصول.
2. طراحی محصول.
3. برآورد بهای تمام شده.
4. سود هدف.
5. قیمت هدف.

مراحل تعیین قیمت و بهای تمام شده محصول (هزینه یابی هدف):

1. تعیین ویژگی ها و مشخصات محصول.
2. تعیین قیمت هدف و میزان فروش.
3. سود هدف.
4. بهای تمام شده هدف.
5. طراحی محصول.

 هزینه یابی هدف یک تکنیک کنترل مدیریت برای پیش بینی هزینه های تولید، قبل از تولید هر نوع محصولی است. بنابراین، هزینه‌های تولید قبل از مرحله تولید محصول به طور موثری مدیریت و به میزان موردنظر کاهش می­یابند. مفهوم اصلی هزینه یابی هدف این است که قیمت فروش محصول آینده بر مبنای اطلاعات بازار و سود مورد نظر نیز بر اساس استراتژی شرکت (نرخ و نوع رشد، نقدینگی و سیاست فروش و بازاریابی) تعیین می‌شوند. لذا بهای تمام شده هدف یک محدودیت است و اگر شرکت خواهان دستیابی به اهداف استراتژیک خود است، باید به آن هدف برسد.

هزینه یابی هدف بر بهای تمام شده و قیمت محصول در مرحله طراحی آن متمرکز می شود. برای تحقق هزینه یابی هدف وجود یک تیم با نقش­ها، تخصص­ها و وظایف مختلف سازمانی ضروری است.

اگر چه می‌توان هزینه یابی هدف را در هر بنگاه اقتصادی اعم از تولیدی یا خدمات به کاربرد ، اما باید کاربرد آن در شرکت هایی که فرایند تولید آنها بیشتر خودکار است یا تعیین هزینه‌های تولید آنها در چرخه عمر محصول آسانتر است و یا در شرایط رقابتی شدیدی قرار دارند، در اولویت باشد.

به کارگیری تکنیک هزینه یابی هدف نیازمند پیش زمینه هایی مانند وجود واحد قوی تحقیقات بازار، واحد تحقیق و توسعه مناسب با کارکنان متخصص و خلاق و حمایت مدیریت ارشد بنگاه اقتصادی است.